Mən ata tərəfdən Pənahəli xan nəslindən, ana tərəfdən isə Xələfbəylərdənəm. Nəsillərin yaddaşında iz buraxan bu soylar hər zaman mənə bir məsuliyyət, eyni zamanda bir qürur hissi verib. Bu gün isə yalnız bizim ailəmiz üçün deyil, bütün Azərbaycan üçün çox dəyərli bir xanımın – Rəfiqə Əliyevanın anım günüdür.

Rəfiqə xanım – adı kimi rəfiq, özü kimi saf, qəlbi kimi zəngin bir insan idi. Onun ömrü ölkəmiz üçün bir xeyir iş, bir nur mənbəyi oldu. Cəmiyyətə, elmə, ailə dəyərlərinə verdiyi töhfələr onu sadəcə nüfuzlu bir şəxsiyyət deyil, eyni zamanda mənəvi bir simvola çevirmişdi.

Rəfiqə Əliyeva – filologiya elmləri doktoru, professor, Əməkdar elm xadimi və Azərbaycanın elmi ictimaiyyətində yüksək nüfuza malik bir akademik idi. O, təkcə pedaqoji sahədə deyil, elmi tədqiqat sahəsində də parlaq imza qoymuş, ölkənin elmi həyatına silinməz izlər bəxş etmişdi. Uzun illər Azərbaycan Dövlət Pedaqoji Universitetində fəaliyyət göstərmiş, yüzlərlə tələbənin elmi dünyagörüşünün formalaşmasına töhfə vermişdi.

Onun elmi araşdırmaları Azərbaycan dili və ədəbiyyatının tədrisi, tərbiyəvi funksiyaları və milli-mənəvi dəyərlərin qorunması üzərində qurulmuşdu. Rəfiqə xanım xüsusilə uşaq və gənclərin əxlaqi-psixoloji inkişafına dair apardığı işlərlə tanınırdı. O, müəllimlik sənətini sadəcə bir peşə kimi deyil, əsl bir missiya kimi qəbul edirdi.
O, yalnız elmi və pedaqoji fəaliyyəti ilə deyil, həm də yüksək mənəvi keyfiyyətləri, humanist düşüncəsi, xalqına və torpağına olan dərin sevgisi ilə seçilirdi.

Onun fəaliyyəti müstəqil Azərbaycanın təhsil və elm tarixində qadın alimin parlaq bir örnəyi kimi əbədi qalacaq.

Amma bu gün mən həm də onun ən böyük, ən dəyərli “əsərlər”indən biri – Fəxriyyə Xələfovadan danışmaq istəyirəm. Fəxriyyə xanım anasının gözəlliyindən nur almış, onun zərif ruhundan bəhrələnmiş, xeyirxahlığından ilhamlanmış bir insandır. Rəfiqə xanımın tərbiyə etdiyi bu nəcib xanım, bu gün onun əməllərinin, dəyərlərinin, ruhunun canlı davamçısıdır.

Bir ananın övladında iz buraxması – onu yalnız böyütməsi ilə deyil, ruhuna toxunması ilə ölçülür. Rəfiqə xanım bunu bütün varlığı ilə bacarıb. Fəxriyyə xanımda gördüyümüz hər nəcib keyfiyyətin arxasında Rəfiqə xanımın əllərinin izi, qəlbinin nuru var.

Rəfiqə xanım bu dünyadan köçsə də, onun qəlblərdə yaşayan xatirəsi, övladlarında və ətrafındakı insanların həyatında qoyduğu dərin izlər heç zaman silinməyəcək. Bu gün onu tanıyan, onunla birgə çalışan, onu sevən hər kəs onun yoxluğunu dərindən hiss edir. Onun səsi, sözləri, baxışları, öyüdləri indi bir xatirəyə çevrilib. Lakin bu xatirə bizim üçün bir dərd deyil – qürur və minnətdarlıqla yad edilən bir mirasdır.
Biz onun ruhunu dərin hörmətlə yad edirik. Bu torpaq belə qadınlarla ucalır. Rəfiqə Əliyeva kimi xanımlar bizim milli yaddaşımızın, ailə dəyərlərimizin sütunudur. Onun xatirəsi daim yaşayacaq – təkcə doğmalarının ürəyində deyil, bu vətənin mənəvi yaddaşında da.
Ruhunuz şad olsun, Rəfiqə xanım!

Tural İbrahimov
Pənahəli xanın varisi

Onews.az