Onews.az 18 yaşlı gənc şair Müstəcəb Aslanlının şeirlərini təqdim edir:

***
“Sönən işıq”

Otağım qaranlıq, ətraf qaranlıq.
Görünmür heç nə bu görən gözlərə.
Düşüncənin yenə astanasından
Suallar görünür, cavabsız yenə.

Əmin bir şəkildə yenə yalnızam.
Həyat fəhmini tamam anlamışam.
Ağları güldürməz həyat qanmışam
Ağlasam da bir gün gülərəm yenə...

Həyat çoxu fəlakət,azı həsrət.
Çox da nemətdi,azı da nemət.
Azı da zillətdi,çoxu da zillət
Həyat bilməyənə qərib həngamə.

Halalı haramdan ayıra bilmək...
Hərcayi olmadan bir ömür sürmək!
Doğrunu yanlışdan ayıra bilmək,
Hər kəs üçün öz əqlinə həvalə.

Həris hikkəsində, aldanan olma!
Şeytan vəsvəsəsində hirsi cilovla!
Səbirsiz davranıb, tələsmə sona,
Doğruya qardaş ol, xilaf ol pisə!

Xilqətinə uyma xətər görərsən
Haramdan uzaq xoş ömür sürərsən!
Hər canlı tək bir gün sən də ölərsən
Əməli saleh ol,qovuş rəhmətə!

Ötəcək bir ömrün xülasəsinə,
İbrət aləmindən götür nümunə!
Dildə olmayanı salma sən qəlbə
Heç bir zaman olmaz xəlvət Xaliqə!
***

“Çiçək”

Ətirli bir gül idin,güllər içində,
Gözüm səni seçdi güllər içində.

Bahardı, payızdan bixəbər idim;
Xəyalım, gümanım daima sən də!

Zaman tez keçərmiş,anlamamışdım
Təcrübəsiz idim o zaman mən də

Zamanmı soldurdu,ya sənmi soldun?
Anlaya bilmirəm bunu hələdə

Xoş keçən günlər,olubdur yaman
Bilinir əhvalım hər bir cümlədə!

Çiçəklər açır yenə hər bahar
Belə bir sual var hələ fikrimdə!

Açılan çiçəyim dönübdə bir gün
Bu bağçaya gələrmi birdə?

***


"Bir gülsənə"[/b]

Cövrə cəfa yox ki məndə, ey Dilbər
Yaraşır gülmək sənə,bir gülsənə!?
Özün gərək dərdə olasan dilmanc,
Gözəlliyini gülərkən görsənə!?

Sakitlik qəlbimə sükunət salıb.
Sözlərimin əcri tək səndə qalıb.
Bunca ədanı bir kənara atıb
Bir sözümə belə sən,bir gülsənə.

Bəlkə aşmamışam sənin fövqündən
Füzul kimi sözlər tökülüb məndən.
İlqar istəmirəm gülüşə səndən
İrticadan əl çək,sən bir gülsənə!?

Rüxsarın, hüsnünə söz ola bilməz.
Nöqsansız, xətasız qul ola bilməz.
Qəhrsiz bir kəs,qəhr nədir bilməz.
Deyil xoş,qeysizəm,ancaq gülsənə!?



[b]***

Baiskar demərəm ki,çünki özüməm
Bərq vuran dənizin sahilindəyəm.

Səthi-bəniz qaranlıq,parlaq bir mah
Sahil deyil binəva,əyləşən mənəm.

Cədid olmayan halım,cəfalı yenə
Cəfakeşim sənsən,cəfakar mənəm.

Biyaban fərz elə,keçən bir karvan,
Qumluqda dolaşan bir dərvişəm.

Aydır,Məcnun Leyliylə oldu divanə,
Leylisiz,meylsiz bir divanə mənəm.

Edadiyyə-eşqi ehtişamdan gələn
Ehtişamsız sevən bir aşiq mənəm.

Əlvan qövsi-qüzehdəki rəngləri
Görmədən sevən aşiqlərdənəm.


***

İlk nəfəsim olub səndə
Yerin ayrı məndə vətən!
Son mənzilim də bu torpaq
Yerim ayrı səndə vətən!

İlk şəfqət gəlib anamdan
İlk ağrı yaralarımdan
Sən xəbərdarsan balandan,
Anam kimi doğma vətən!

Bilən bilir hallarımı
Sən bilirsən dağlarımı
Çox gəzmişəm dağlarını
Məcnun kimi ana vətən!

Sevdim nazlı qızlarını!
Gəzdim yaşıl oylağını!
Gördüm igid oğulları
Bizim doğma ana vətən!

Çayların axar şırhaşır.
Ceyran dağa sarı qaçır.
Mavi Xəzər coşub daşır
İlk gördüyüm gözəlliksən!

Yaşım keçir,ömür gedir.
Dünya dönür,yaxın gedir.
Saylı günlər sənlə keçir
Ayım,günüm sənsən vətən!

Tarixin bizə xəzinə!
Gələcək əmanət bizə!
Gəzməyə bir qərib ölkə,
Ölməyə əfzəlsən vətən!

Müstəcəb Aslanlı