Dostlar, hazırda bir möcüzə yaşandı həyatımda. Birdən-birə qərar verdim ki, heç vaxt evlənməyəcəm.

Hə. İşdən təzə gəlmişəm evə. Yeməyimi yedim, çay içirdim. Tamamilə başqa şey haqqında düşünürdüm, birdən beynimdə aydınlanma oldu, qəfil qərar verdim ki, heç vaxt evlənməyəcəm.

İlahi, necə rahatlıq gəldi içimə.

Hazırda dünyaya yenicə gəlmiş, sıfır problemli uşaq kimi hiss edirəm özümü.

Hamı o qədər "evlən, evlən, evlənnn!", "niyə evlənmirsən?", "toyun nə vaxtdı?", "sonra gec olacaq" deyib ki, sən demə şüuraltımda "tez evlənməliyəm!" düşüncəsi yaranıb. Elə bilirəm ki, harasa, nəyəsə gecikirəm.

Nəyə gecikirəm?

Əlim bala batacaq?

Oturmuşam da gül kimi.

Vallah, evli dostlarımın heç biri xoşbəxt deyil. Hamısının saçı tökülüb, ağarıb. İt abrındadı hamısı. Gül kimi yaşayıram da. Mən niyə evlənməliyəm ki?

"Subaylıq sultanlıqdır" deyimi boşuna yaranmış ola bilməz.

İlahi, bu qəfil aydınlanma üçün Sənə təşəkkür edirəm!

Ulucay Akif
Şair-publisist
Onews.az